José van Vliet

Ik ben José van Vliet-Lok, getrouwd en moeder van 2 kinderen ( 13 en 10). Ik werk 3 dagen in de week als adviseuse in woonwinkels en daarnaast doe ik nog wat thuiswerk in de vorm van boekingen voor een vakantie park in Hongarije. Mijn sportverleden is wielrennen, in mijn jonge jaren kon ik aardig meekomen met de Nationale top. Toen de kinderen kwamen ben ik overgestapt op het lopen, dit is iets makkelijker te combineren met een gezin. Vanaf 2002 ben ik aktief bij een hardloopvereniging. Tot aan de oprichting van Running-Elst! was ik lid bij BOD De Sprinters in Bemmel. Samen met Jeroen van Mierlo, Arno Cloosterman en Jan van Aggelen heb ik Running-Elst! opgericht.

In 2003 liep ik voor het eerst een halve marathon, deze ging goed en toen was de stap gezet tot het trainen en lopen van hele marathons. De 1e was gelijk in New York, een hele geweldige ervaring. De jaren daarna heb ik elk jaar een marathon gelopen achtereenvolgens in Berlijn, Athene ( over het Olympisch parcours), Brussel, Amsterdam en dit jaar was het de Berenloop op Terschelling.

De Berenloop is 13 jaar geleden begonnen als een eenmalig evenement in het kader van de ontdekkingsreis die de Terschellinger zeevaarder Willem Barentsz naar Nova Zembla in 1579 maakte. 400 jaar na dato werd er een themajaar op zijn geboorte-eiland gehouden. Barantsz overleed uiteindelijk tussen de ijsschoten, terwijl hij doorvoor op beren jaagden om voedsel te krijgen. Nu is de berenloop 1 van de mooiste en zwaarste marathons van Nederland.

Wij waren met een gezellige groep mannen en vrouwen naar Terschelling afgereid om deze zware tocht te lopen maar ook zeker om veel plezier met elkaar te beleven. De dag van de wedstrijd hadden we dikke mist, deze is helaas niet meer opgetrokken. De halve marathonlopers starten om 12 uur en voor ons klonk op 12.30 uur de scheepstoeter. Start en finish was onder de Brandaris. De eerste helft ging door de 6 dorpen van Terschelling, erg gezellig langs de kant met veel dweil- orkesten. Vanaf Oosterend liepen we de duinen is over de schelpenpaden. Tot aan het 21,1 km punt heb ik samen gelopen met een mede-groepgenootje, vanaf dit punt zet ik altijd de mp3 aan en loop ik op muziek mijn eigen race verder. Dit ging erg goed kon het tempo goed volhouden. Maar het zwaarste stuk moest nog komen, bij 33 km ging het parcours 3 km over het strand, niet langs de kustlijn maar gewoon door het mulle zand. Toen we het strand weer afkwamen stond daar letterlijk de man met de hamer, een mooi bouwwerk gemaakt door de eilandbewoners. De laatste 6 km liepen door een bos. Ik kon gelukkig tot het eind geconcentreerd blijven lopen zodat ik op de laatste 100 meter over de rode lopers richting Brandaris nog even kon sprinten. Mijn eind tijd was 3.33.39, en daar ben ik zeer tevreden mee.

Nu lekker bijkomen en eens na gaan denken wat de volgende marathon moet gaan worden.

José van Vliet