Alida Leeuw

DSC06599Mijn naam is Alida Leeuw, ik ga al jaren hardlopend door het leven. Sinds 2006 samenwonend in Bemmel met Riny (ook hardloper).  Mijn eerste wedstrijd in 1975 was er zo een van ‘dat nooit meer’. Het duurde daarna jaren voordat ik weer aan het hardlopen begon en toen eigenlijk alleen maar omdat ik tijdens mijn voetbalwedstrijden de jonge meiden niet meer bij kon houden.

Nadat ik definitief gestopt was met voetballen ben ik toch maar lid geworden van een atletiek vereniging ARSV/AV Passaat in Papendrecht waar ik toen woonde. Vanaf toen heb ik heel wat wedstrijden gelopen van de 100m op de baan tot aan de marathon. Omdat ik al trainerservaring had vanuit mijn voetbaltijd was het niet zo vreemd dat ik al snel als assistent trainer voor de groep kwam te staan en daar wat opleidingen voor deed.  Van  1995 tot mijn vertrek uit Papendrecht in 2002 heb ik regelmatig training gegeven daar en dat met heel veel plezier. Daarna ben ik als trainer een tijdje gestopt.  Hardlopen hoort al jaren bij mijn leven,  altijd bezig met het plannen van wedstrijden, voorbereiden van trainingen of knutselen aan mijn eigen website  www.ladyrun.nl.

Eind 2009 deed zich de mogelijkheid voor om de LT2 opleiding van de Atletiekunie te gaan doen, ik heb niet zo heel lang getwijfeld. Dat was ook de periode dat ik bij Running Elst aan de slag ging. Alex was mijn eerste praktijkbegeleider. Het was fijn mijn kennis op te frissen en weer voor een groep te staan. Het jaar erna deed ik de aansluitende trainersopleiding LT3 met Alex als leercoach en Henk als praktijkbegeleider.  Na het afronden van mijn opleiding grijp ik eigenlijk iedere gelegenheid wel aan om bij te leren, er komen regelmatig workshops langs die ik moeite waard vind.

Plezier, genieten en ontspanning dat zijn de woorden die voor mij bij hardlopen horen, daarna komt de prestatie verbetering vanzelf is mijn overtuiging. Ik probeer tijdens mijn trainingen naar het individu te kijken en daarop te sturen. Bij de een is dat het mentale, bij de ander de loophouding en bij weer een ander die schop onder te kont of juist het voortdurend afremmen. Als een loper na een wedstrijd tegen me zegt: “ik moest aan je denken onderweg”  weet ik dat ik iets overgebracht heb.