Wie is……Harold van Beugen
Sinds januari heeft onze nieuwsbrief deze prachtige column. Een mooi medium om elkaar beter te leren kennen, maar ook om de verbinding en het clubgevoel nog meer te stimuleren. Hoewel ik geen schrijver ben, maar ik ook geen afbreuk wil doen aan mijn voorgangers die reeds in de voorgaande edities de basis hebben gelegd voor deze column, hierbij dan ook mijn bijdrage, maar dan wel eentje met een boodschap 😊
Mijn naam is Harold en ik ben getrouwd met Jeannet, samen met onze 2 dochters (Anouk en Amber) alweer sinds 2005 woonachtig in het pittoreske Elst.
Pas in het jaar 2016, tijdens mijn deelname aan de ROPA run, is er een vonk overgeslagen voor het hardlopen en heb ik mij vervolgens ingeschreven bij Running – Elst. Met veel enthousiasme heb ik de zgn. beginnersgroep doorstaan. Met trainingen gegeven door Patrick, Alida en Henk door naar de volgende (D) groep. Vervolgens met Tom en Fred aan de slag. Het lopen ging heerlijk en ja met zo’n virus wil je meer. De huiswerkopdrachten werden in de weekenden netjes afgewerkt en af en toe zelfs wat extra’s ….. #Parklopen was geboren !
Zoals velen zullen beamen, kun je tijdens het lopen heerlijk je hoofd legen. Na drukke dagen toch nog even de sportschoenen aan en heerlijk eventjes de buitenlucht in en je ontladen. Met een heerlijk en voldaan gevoel kom je thuis en je kunt er weer tegenaan. Je voelt je fit en zit vol energie!
Roze snoepjes
Waarschijnlijk was ik toch iets te fanatiek en voelde ik af en toe een vervelende zeurende pijn onder de voet. Ach, na wat lopen verdween dat ook weer vanzelf, niets aan de hand toch? De pijn bleef maar de roze snoepjes deden wonderen. Mijn eerste ‘grote’ doel die ik voor ogen had de ¼ Marathon van Rotterdam moest en zou ik lopen. Ik ben toch geen aansteller pfff. En zo geschiedde…Wat een gave belevenis en wat een geweldige sfeer. Dit smaakt naar meer. Ondanks de warmte ging het lopen prima, nergens last van. Zelfs conditioneel voelde ik mij die dag als een paard. Na mijn inspanning nestelde ik mij op de tribune, nabij de finish, om nog een aantal Running-Elst leden aan te kunnen moedigen die de volledige marathon volbracht hadden. Dat wil ik ook, dacht ik toen nog.
De volgende dag bij het opstaan voelde ik mij wat stijfjes. Onder mijn voet ferme steken (net alsof ze met een mes in mijn voet/hak prikte). De trap af lopen kon ik niet. Omdat de pijn na een paar weken niet minder werd, toch maar eens naar een aantal specialisten geweest. Foto’s werden gemaakt en de uitslag werd mij medegedeeld; Fasciitis plantaris of in gewoon Nederlands overbelasting letsel van de voet (hielspoor). Na het bezoeken van uiteindelijk drie verschillende fysiotherapeuten met de benodigde therapie en andere (voet)specialisten ruim 1,5 jaar uit de ‘running’ geweest. Ik was weer terug bij af !
Running-Elst 10 jaar
Omdat ik toch de verbinding met de club wilde behouden, heb ik mij achter de schermen ingezet om Running-Elst verder op de kaart te zetten (Eén van de speerpunten die het bestuur van Running-Elst voor ogen had). Met een select gezelschap zijn wij onder andere gestart met het organiseren van een aantal thema avonden, een feestavond, de beruchte gedichten van Sinterklaas en het stimuleren van onze club kleding. Hierna zouden wij e.e.a. evalueren…. Is dit wel wat onze leden willen ? Deze evaluatie heeft overigens nog niet plaatsgevonden, maar ons werd wel direct gevraagd om mee te denken aan het 10 jarig jubileum van Running-Elst!
Dit 10 jarig jubileum moest als een soort van rode draad het gehele jaar terugkomen. Mede gelet op het werk wat er verzet moest worden, hebben wij een speciale Jubileum Commissie opgericht. De verschillende voorbereidingen zijn op dit moment in volle gang, waarbij de eerste thema’s inmiddels positief zijn afgerond. Ook in de maand mei zijn er weer twee grote activiteiten, houdt dus de evenementen kalender goed in de gaten.
Inmiddels weer rustig (zelfstandig) gestart met het hardlopen, waarbij ik goed naar mijn lichaam probeer te luisteren. Luisteren is sowieso voor mannen een ding, maar ik ben mij ervan bewust geworden dat dit soms in relatie tot je gezondheid best handig kan zijn. Tussen de trainingen door soms wat meer rust nemen en alles met mate. Met tips van onze trainers loop ik weer rustig mijn kilometers, maar we zijn er nog niet. Ik neem direct gas terug als ik mijn lichaam hoor fluisteren, want als het gaat schreeuwen ben je `echt ` te laat !
We zijn nu bijna 2 jaar verder en onlangs was voor mij de cirkel weer rond. In april uiteindelijk mijn 2e ¼ Marathon van Rotterdam kunnen lopen. Met ondersteuning van één van mijn hardloop Matties (af en toe een hand in mijn rug ) dit binnen het uur kunnen volbrengen. Het begin is er weer …..
Ik hoop binnenkort snel weer in teamverband aan te kunnen sluiten, zodat we met elkaar kunnen trainen voor bijvoorbeeld de Overbetuweloop of een ander (goed)doel. In welke groep ik ga starten is ook voor mij altijd weer een verrassing.
In bloei
Ik merk overigens zelf ook dat ik al een tijdje niet meer geweest ben. Veel nieuwe gezichten tijdens de thema avonden en dat is een goed teken. Running-Elst zit in de groei, zelfs het aantal jeugdleden neemt toe. Of dit aan het bestuur, de trainers of wellicht de evenementen commissie ligt laat ik even in het midden. Of is het soms de unieke combinatie van alle factoren tezamen? Running-Elst staat in bloei en is volop in beweging! Hopelijk tot snel en anders treffen we elkaar vast en zeker bij één van de jubileum activiteiten van Running-Elst!
De pen voor de volgende nieuwbrief draag ik graag over aan Ymke Peters. Waarom ….dat lezen jullie in de volgende nieuwsbrief.
Met sportieve groet ,
Harold van Beugen.